W trakcie leczenia zachowawczego zęba ostatnim etapem jest założenie plomby. Plomby należy regularnie kontrolować – dobry dentysta sprawdzi, czy dane wypełnienie się nie rozszczelniło, ukruszyło, wypłukało bądź nie powstała wokół niego czarna obwódka.
Plomby nie są wieczne, ich żywotność zależy od wielu czynników takich jak rodzaj plomby, stan zęba, predyspozycji do rozwoju próchnicy, stosowanej diety oraz higiena jamy ustnej pacjenta. Standardowe białe wypełnienia utrzymują się około 5 a nawet 10 lat. U pacjentów z wadami zgryzu może występować tendencja do kruszenia się zarówno zębów jak i plomb. Nieprawidłowo rozłożone w czasie żucia siły nacisku prowadzą do szybszego zużywania się wypełnień. Należy tu zaznaczyć, że jeżeli z plombą nic niepokojącego się nie dzieje nie ma potrzeby jej wymieniać. Jeżeli jednak pojawi się nadwrażliwość leczonego wcześniej zęba na temperaturę lub bodźce mechaniczne, w czasie jedzenia i picia pojawi się uczucie płynu pod plombą bądź jest ona wyraźnie uszkodzona zużyta lub uszkodzona należy jak najszybciej udać się do dobrego stomatologa. W tym miejscu lekarz oceni, czy dane wypełnienie należy wymienić, czy też podjąć dodatkowe działania takie jak leczenie kanałowe.
Kolejnym przypadkiem konieczności wymiany plomby jest jej wypadnięcie. Plomba może wypaść z różnych powodów: gdy powstanie wokół niej próchnica, przy mechanicznym uszkodzeniu wypełnionego zęba, przez picie gazowanych napojów o skrajnych pH, przez nagromadzony osad i kamień nazębny, gdy została nieprawidłowo założona bądź też kiedy sami ją uszkodziliśmy przez nieprawidłowe użytkowanie zębów.
A co z plombami amalgamatowymi? Co prawda są one nieestetyczne, jeżeli jednak nie toczy się w zaplombowanym zębie proces próchniczy nie ma konieczności ich wymiany. Pacjenci z plombami tego typu mogą odczuwać objawy nadwrażliwości na metale w nich zawarte, mowa tu o bólach głowy, problemach gastrycznych, drażliwości czy uczuciu ogólnego osłabienia. Należy się wtedy udać do dobrego dentysty, który podejmie decyzję o wymianie plomby.
