Zęby mamy jedne. No dobrze, może nie do końca tak. Najpierw mamy jedne – mleczne, potem drugie – stałe, czyli te, które powinny nam starczyć do końca życia. W życiu bywa jednak różnie i zdarzyć się może, że na skutek wypadku, choroby, podeszłego wieku czy też po prostu przez zaniedbanie można zęby stracić. Współczesna medycyna i rozwój stomatologii pozwalają nam jednak na nabycie trzecich zębów – mówimy tu o wszelkiego rodzaju protezach, mostkach i implantach zębowych.
Braki w uzębieniu powodują problemy z gryzieniem jedzenia, mogą również prowadzić do utraty kolejnych zębów poprzez próchnicę. Warto by więc dla brakującego zęba znaleźć nowego, godnego zastępcę. Najlepszą, najskuteczniejszą i najwygodniejszą z wyżej wymienionych metod jest wstawienie implantu zęba w miejsce tego brakującego – są one specyficznymi protezami zębowymi, cechują się zarówno estetyką jak i bezpieczeństwem. Można je wprowadzić nie tylko w kość już wygojoną, ale i w świeży zębodół, nie trzeba więc specjalnie czekać z zabiegiem. Ważne jest tylko by wokół implantu było odpowiednio dużo tkanki kostnej.
Zacznijmy jednak od początku, był sobie ząb po którym został ubytek. Jak wszystkim wiadomo, naturalny ząb składa się z korony oraz korzenia umiejscowionego w kości szczęki lub żuchwy. Jak to wygląda z implantem? Wszczepianie implantów wykonywane jest w znieczuleniu, a implant wkręcany jest w miejsce po korzeniu usuniętego naturalnego zęba, następnie dokręcany jest łącznik protetyczny, na którym cementuje się porcelanową koronę. Sama korona takiego zęba zbudowana jest z porcelany, a rusztowanie ze stali dentystycznej lub złota. Korzenie implantu mają średnicę kilku milimetrów, a długość do jednego centymetra, podobnie do naturalnego korzenia zęba. Wykonywane są z tytanu, jest on bowiem metalem najbardziej biologicznie kompatybilnym – z łatwością scala się on z kością człowieka. Implanty umieszczone w kości z czasem się z nią zrastają, co przekłada się na stabilizację konieczną do przenoszenia dużych sił żucia.
